گلمیخ در مبحث دهم مقررات ملی ساختمان
مقررات ملی ساختمان (مبحث دهم)
برشگیر‌ها
برشگیر ها باید از نوع گلمیخ های کلاهک دار که طولشان بعد از نصب، حداقل ۴ برابر قطرشان است و یا از نوع ناودانی های مدفون شونده باشند. برشگیر ها باید در دال هایی مدفون شوند که سنگدانه های آنها برای بتن معمولی منطبق بر ضوابط مبحث نهم باشد.
فاصله‌بندی و نصب برشگیر‌ها
اتصالات برشگیر مورد نیاز در هر یک از طرفین نقطه لنگر حداکثر مثبت یا منفی را میتوان بین آن نقطه و نقاط مجاوری که دارای لنگر صفر هستند، به طور یکنواخت توزیع کرد. لیکن مقدار اتصالات برشگیر مستقر بین هر بار متمرکز و نزدیکترین نقطه دارای لنگر صفر، باید جهت حصول لنگر حداکثر مورد نیاز در نقطه اعمال بار متمرکز کافی باشد.
به جز در مورد اتصالات برشگیر نصب شده در کنگره ورق های ذوزنقه ای، اتصالات برشگیر باید لااقل ۲۵ میلیمتر پوشش جانبی از بتن داشته باشد.
قطر گلمیخ نباید از 2.5 برابر ضخامت بال تیری که به آن جوش داده میشود تجاوز نماید، مگر اینکه گلمیخ درست در بالای جان تیر قرار گرفته باشد.
حداقل فاصله مرکز تا مرکز بین اتصالات برشگیر از نوع گلمیخ مساوی ۶ برابر قطر آنها در امتداد محور طولی تیر و ۴ برابر قطر آنها در امتداد عمود بر محور طولی تیر مختلط می‌باشد، مگر در داخل کنگره‌های ورق‌های ذوزنقه‌ای که فاصله‌ای که فاصله مرکز تا مرکز حداقل در هر دو امتداد را میتوان ۴ برابر قطر گلمیخ انتخاب کرد.
حداکثر فاصله مرکز تا مرکز بین اتصالات برشگیر نباید از ۸ برابر ضخامت کل دال تجاوز کند.
گلمیخ ها را میتوان از روی ورق فولادی ذوزنقه ای و یا مستقیما به عضو فولادی جوش نمود. در هر حال گلمیخ باید روی بال ذوب شود.
حداقل ارتفاع گلمیخ بعد از نصب که از بالای ورق ذوزنقه ای اندازه گیری میشود نباید کمتر از 40 میلیمتر باشد.
پوشش بتن روی گلمیخ ها نباید کمتر از 13 میلیمتر باشد.